Longread
Zo genereer je productideeën bij softwaredevelopment
Download deze longread voor een kijkje in de keuken van DEPT®’s Discovery. Plus, ontdek vijf oefeningen om ideeën te genereren en zie hoe we ze inzetten bij een van onze klanten.
Download
Na een succesvolle ronde van productonderzoek en ideeënontwikkeling is het niet ongebruikelijk om overweldigd te zijn door de verschillende richtingen die je organisatie kan nemen met een nieuwe product.
In onze longread, Zo genereer je productideeën bij softwaredevelopment, leiden we product-teams door verschillende oefeningen die ontworpen zijn om te helpen bij het ontwikkelen van een shortlist aan strategische, op waarde gebaseerde en door data onderbouwde ideeën.
Nu gaan we de uitdaging aan om prioriteit te geven aan deze potentiële functies en producten, om te bepalen welke naar de volgende fase van testen en valideren moeten gaan.
De waarde afwegen
Gezien het uitgebreide onderzoek en de moeite die geïnvesteerd wordt in het ontwikkelen van productideeën, is het beslissen welke concepten worden doorgezet en welke moeten worden uitgesteld (of helemaal geschrapt) makkelijker gezegd dan gedaan.
Als het besluitvormingsproces niet wordt gebaseerd op een gestructureerde prioriteringsaanpak, loop je het risico om de voorkeur te geven aan concepten op basis van subjectieve criteria, zoals:
- De allure van het meest spraakmakende nieuwe idee
- De voorkeur voor de luidste stem in de kamer
- De ogenschijnlijke eenvoud van implementatie
- Het persoonlijke belang van de productmanager
Door elke potentiële functie en/of elk product te evalueren op basis van dezelfde bepaalde criteria, kan je productteam de kansen en nadelen van elke optie effectief vergelijken, zodat je objectieve en geïnformeerde beslissingen kan nemen over de volgende stap.
We bespreken drie populaire frameworks voor productprioritering die teams kunnen gebruiken om concepten te analyseren, terwijl er wordt samengewerkt met andere belanghebbenden. Ongeacht welk framework je team kiest om mee te werken, is het belangrijk om de volgende aspecten van elk idee af te wegen:
Marktkans: Beoordeel of er echt behoefte is aan dit product of deze functie en of de markt al verzadigd is met soortgelijke oplossingen.
Bouwkosten: Bepaal de middelen en investeringen die nodig zijn om dit idee tot leven te brengen en evalueer de financiële haalbaarheid.
Concurrentievoordeel: Identificeer de unieke factoren die dit product zullen onderscheiden van bestaande of potentiële concurrenten.
Risico’s: Doe een grondige analyse naar de potentiële risico’s en uitdagingen die gepaard gaan met het nastreven van dit specifieke productconcept.
Doorlooptijd: Begrijp de tijdlijn en de inspanningen die nodig zijn om het product aan klanten te leveren.
Gecreëerde waarde: Definieer de voordelen die dit product zijn gebruikers zal bieden en beoordeel of de incrementele waarde de kosten rechtvaardigt.
Bedrijfsspecifieke waarde: Bekijk hoe dit product aansluit bij de doelstellingen van je bedrijf en evalueer het potentieel om bij te dragen aan de algemene doelstellingen van je organisatie.
De MoSCoW Method
De MoSCoW-methode is een van de meest populaire frameworks voor productpriotering. Het categoriseert potentiële functies en producten in vier afzonderlijke groepen:
- Must-Have: Dit zijn de onmisbare componenten, het fundament van je product. Zonder deze componenten zou het aanbod geen essentiële functie meer hebben en niet levensvatbaar zijn voor de lancering.
- Should-Have: Deze functies zijn cruciaal voor het leveren van een zeer waardevol en concurrerend product. Hoewel ze niet zo belangrijk zijn als de must-have functies, verbeteren ze de gebruikerservaring aanzienlijk en sluiten ze aan bij de kerndoelen van je team.
- Could-Have: De Could-Have features zijn wenselijk, maar niet essentieel voor de eerste release. Ze vertegenwoordigen potentiële verbeteringen die kunnen worden uitgesteld naar toekomstige iteraties, zonder afbreuk te doen aan de kernwaarde van het product.
- Won’t-Have (tenminste nu nog niet): Deze categorie bevat functies die voorlopig niet nodig of haalbaar worden geacht. Ze kunnen worden overwogen voor toekomstige ontwikkeling, maar voorlopig worden ze opzij gezet om te focussen op zaken met een hogere prioriteit.
Met deze aanpak kunnen teams vol vertrouwen verder met de Must-Have- en Should-Have- functies, die een solide basis vormen voor de functionaliteit en gebruikerservaring van het product. De Could-Have functies bieden extra waarde zonder de eerste release te vertragen, terwijl de Won’t-Have-categorie voorkomt dat je in dit stadium wordt afgeleid door minder belangrijke aspecten.
Jobs-to-be-done framework
Het Jobs-to-be-done framework, of JTBD, bekijkt potentiële producten vanuit een ander perspectief, namelijk dat van de gebruikers. Het wordt gebruikt om de fundamentele behoeften en motivaties van klanten te begrijpen wanneer zij een product of dienst kiezen. Hierbij wordt onderzocht wat de onderliggende redenen van klanten zijn bij het kiezen van een bepaald product voor een bepaalde taak.
Een softwarebedrijf dat geautomatiseerde marketingsjablonen maakt, kan JTBD bijvoorbeeld gebruiken om vast te stellen dat klanten hun product kiezen om snel en gemakkelijk professioneel marketingmateriaal te maken.
Door de context van tijdsbeperkingen, beperkte designvaardigheden en de behoefte aan merkconsistentie te begrijpen, kan het bedrijf diens sjablonen op maat maken met een intuïtieve drag-and-drop editor, branchespecifieke ontwerpen en aanpassingsopties, waarbij prioriteit wordt gegeven aan functies die direct gericht zijn op de kerntaak die klanten willen bereiken. Deze klantgerichte aanpak leidt tot een aantrekkelijkere oplossing en een grotere klanttevredenheid.
RICE framework
RICE is een eenvoudig framework voor productprioritering dat kijkt naar vier factoren, die elk een score krijgen om potentiële functies of projecten te evalueren en te rangschikken.
- Bereik: Hoeveel gebruikers of klanten worden door elk productconcept beïnvloed in een bepaald tijdsbestek? Bereik kwantificeert het potentiële publiek dat beïnvloed wordt door de verandering. Hoe meer gebruikers beïnvloed worden, hoe hoger de score voor bereik.
- Impact: Dit meet de mate van positieve verandering of verbetering die een functie of project met zich meebrengt voor de gebruikers of het bedrijf. Een functie met een grote impact kan de belangrijkste statistieken aanzienlijk verbeteren of gigantische voordelen voor de gebruiker opleveren. Meestal krijgen functies met de grootste impact een score van 3, functies met een middelgrote impact een score van 2, functies met een gemiddelde impact een score van 1, functies met een lage impact een score van 0,5 en functies met een minimale impact een score van 0,25.
- Vertrouwen: Hoeveel zekerheid of vertrouwen heeft je productteam in de schattingen voor bereik en impact? Bij Vertrouwen houd je rekening met de kwaliteit van de gegevens en het onderzoek dat is gebruikt om deze factoren te evalueren. Een hogere betrouwbaarheidsscore duidt op meer zekerheid in de schattingen.
- Inspanning: Deze factor kwantificeert de middelen, tijd en complexiteit die nodig zijn om de functie of het project te implementeren. Een hoge inspanningsscore geeft aan dat er aanzienlijke middelen en tijd nodig zijn voor de uitvoering.
Zodra elk productconcept voor elke factor is geëvalueerd, kun je de totaalscore berekenen. Vermenigvuldig de waarden voor Reach (Bereik), Impact (Impact) en Confidence (Vertrouwen) en deel ze door Effort (Inspanning) om de RICE-score te krijgen. Dit framework zorgt ervoor dat waardevolle functies met een groot bereik en een grote impact, gekoppeld aan een beheersbare inspanning, voorrang krijgen in de productroadmap.
Het juiste framework voor je behoeften kiezen
De frameworks die we hebben beschreven, geven bewezen modellen voor het prioriteren van productconcepten en zijn drie van velen binnen DEPT®’s toolkit voor productontwikkeling. Hoewel ze allemaal effectief kunnen worden toegepast op een verscheidenheid aan projecten, is het belangrijk om het model te kiezen dat het beste aansluit bij de specifieke behoeften en doelstellingen van je organisatie.
We hebben bijvoorbeeld gemerkt dat bedrijven met langere levenscycli voor ontwikkeling vaak succes hebben met de gefaseerde aanpak van de MoSCoW-methode. Met de categorieën Must-Have en Should-Have kunnen onze klanten een levensvatbaar product lanceren, terwijl de segmenten Could-Have en Won’t-Have ruimte bieden voor gefaseerde verbeteringen in de loop van de tijd.
Aan de andere kant zien we startups die snel nieuwe ideeën willen valideren door middel van rapid prototyping. Hiervoor neigen we vaak naar het aanraden van het RICE-model vanwege de eenvoud en het vermogen om te leiden tot snelle prioriteringsbeslissingen.
Houd ook rekening met de cultuur van je organisatie, de normen voor consensusvorming en de beschikbaarheid van klantgegevens. Als teams met diepgaand inzicht in de klantfuncties proberen af te stemmen op de beweegredenen van gebruikers, zullen zij veel baat hebben bij Jobs-to-Be-Done.
In sommige gevallen werkt ons team samen met klanten om een aangepaste hybride aanpak te ontwikkelen die elementen van meerdere frameworks combineert. Welk model je ook kiest, zorg ervoor dat het voldoet aan de doelstellingen van het project, aansluit bij de waarden van je organisatie en soepel in bestaande workflows geïntegreerd kan worden. Een ervaren productteam kan samenwerken met belanghebbenden om het juiste framework voor strategische prioritering te bepalen die afgestemd is op de specifieke doelstellingen van je bedrijf en maximale waarde levert.
Innovatie vereist prioritering
Het bedenken en ontwikkelen van het volgende product of de volgende functie die je organisatie naar nieuwe hoogten zal brengen of je branche zal veranderen, is geen gemakkelijke taak.
Productteams worden geconfronteerd met de ontmoedigende taak om voortdurend te innoveren. Echt innovatieve producten ontstaan echter meestal niet zonder uitgebreid onderzoek en een diepgaand begrip van je gebruikers dat je kan toepassen op elke fase van de productontwikkeling, van ideevorming tot na de productprioritering.
Of je team nu een van de bovenstaande frameworks gebruikt of naar andere methoden kijkt om dit proces te begeleiden, het gebruik van een gestructureerde en onbevooroordeelde aanpak om je productideeën te prioriteren is essentieel om te beslissen welke de moeite waard zijn om mee te nemen naar de validatie- en prototypefase – en uiteindelijk uit te brengen voor je klanten.
